Prowadzenie piłki w trzech grupach z obroną pola jest bardzo intensywnym ćwiczeniem, dającym zawodnikom kopa i dobre wprowadzenie do części głównej treningu, w której występować będą gry z akcentem na pojedynki 1×1. Ja przeprowadzając je skupiałem się na dwóch najważniejszych elementach: wspomnianym dryblingu, a także na fazie przejściowej z obrony do ataku. Założenia dla piłkarzy były proste: szybkie, krótkie prowadzenie piłki i finalizacja, ale również natychmiastowe działania po przechwycie futbolówki.

W połowie ćwiczenia wprowadziłem również element strzału do małej bramki. Modyfikacja, która rzecz jasna przypadła nam wszystkim do gustu. Wszystkim włącznie ze mną, ponieważ sam brałem aktywny udział w rywalizacji.

Organizacja

  • Pole gry około 30×30 metrów, warto dopasować je do własnych potrzeb.
  • Mniejsze pole w środku około 10×10 metrów.
  • Zawodnicy podzieleni na trzy drużyny.
  • Dwie drużyny zaczynają z piłkami przy nodze, jedna grupa – jak na grafice – ustawia się broniąc małego pola.

Przebieg

  • Na sygnał trenera zawodnicy z piłkami zaczynają ją prowadzić, a ich zadaniem jest przeprowadzenie jej przez małe pole i postawienie na jednym z innych boków.
  • W tym czasie gracze broniący muszą odebrać przeciwnikom piłkę, a po udanym odbiorze wyprowadzają ją na jeden z boków dużego pola (przejście do fazy ataku).
  • W momencie udanego wyprowadzenia piłki przez obrońcę następuje zamiana ról, a gracze defensywni mieszają się w środku (mogą być z różnych drużyn).
  • Po zakończonej akcji przez wszystkich zawodników trener daje sygnał do kolejnej rundy.

Modyfikacje

  • Jak już napisałem – w połowie ćwiczenia pojawiły się gole. Zawodnicy broniący po odbiorze muszą przejść do działań ofensywnych i oddać strzał na jedną z czterech bramek (mogą być małe bramki ustawione z pachołków lub tyczek).

Wskazówki

  • Dużo uwagi poświęcałem na krótkie prowadzenie piłki, wykonywanie zwodów, zmiany kierunków i ochronę piłki (kontrola futbolówki dalszą stopą od przeciwnika).
  • Kolejnym istotnym elementem było zachowanie tuż po odbiorze. Piłkarze musieli od razu podejmować odważne decyzje i przechodzić do konkretnych działań. Dopiero po dynamicznym wyprowadzeniu akcji ofensywnej odzyskiwali miejsce jako gracz atakujący.
  • Modyfikacja sprawiła, iż pojawił się ważny element: strzał na bramkę. W meczu mali piłkarze, przechwytując piłkę na połowie przeciwnika, często stają przed okazją do zaskoczenia bramkarza i dzięki temu rozwiązaniu mogłem wymuszać na nich konkretne zachowanie, jakim było precyzyjne uderzenie do małej bramki.