Niektórzy trenerzy w ogóle nie uczą zwodów. Uważają, że drybling jest takim darem. Zgadzam się z nimi – Ronaldo, Ronaldinho, Neymar – sami wymyślają swoje sztuczki. Po prostu to mają. Nie każdy piłkarz potrafi robić cuda z piłką. Niektórzy w ogóle nie będą w stanie ich robić, nie będzie to ich naturalnym środowiskiem. Ale uważam też, że w drużynach dziecięcych i młodzieżowych powinniśmy próbować kombinować i choćby dla własnej obserwacji komu jak wychodzi, nauczać i prezentować przykładowy wachlarz zagrań.

W tym środku treningowym doskonalimy prowadzenie piłki oraz wykonywanie zwodów. Unikamy prowadzenia w linii prostej (zawodnicy muszą się ze sobą mijać, analizować sytuacje jak w meczu i zmieniać kierunki), a w środkowym sektorze jest naprawdę mało miejsca. Zwód musi być dynamiczny, a piłka nie może zbyt daleko uciec od nogi, by jej nie stracić.

Organizacja

  • Podziel zawodników na dwie grupy, jedna z piłkami, a druga bez.
  • Wyznacz dwa pola: jedno większe, drugie mniejsze w środku. Dostosuje ich wielkość do własnych potrzeb i do umiejętności zawodników.
  • Obie grupy ustawiają się na obwodzie dużego pola.

Przebieg

  • Zawodnicy z piłkami prowadzą ją do małego pola gry (możesz wskazywać w jaki sposób mają to robić: podeszwą, zewnętrzną częścią stopy itd.),
  • W małym polu zawodnicy wykonują wskazany przez trenera zwód i zmieniają kierunek prowadzenia piłki.
  • Zawodnicy szukają wolnego partnera z drugiej grupy (dobra komunikacja, głowa w górze), podają do niego piłkę.
  • Zawodnicy z drugiej grupy wprowadzają ją do małego pola, a podający wychodzą na ich miejsce na obwodzie itd.

Wskazówki i modyfikacje

  • Nawiązując do naturalnego drygu do dryblingu, o którym wspomniałem na początku, możesz nie pokazywać zwodów, jakie mają wykonywać twoi zawodnicy. Daj im wolną rękę, zobacz jakie zwody będą próbowali wykonywać samodzielnie, niech tworzą je analizując sytuację. W danym momencie dla Franka, który mija zawodnika z innej strony niż Staszek przydatne okaże się inne zagranie.
  • Naciskaj, by prowadzenie piłki było szybkie i by piłka nie dotykała się z innymi. Wymuszaj krótkie prowadzenie piłki i ciągłą obserwację otoczenia. Zwracaj uwagę, czy gracz patrzy tylko na piłkę, czy rozgląda się dookoła.
  • W ćwiczeniu popracuj też nad komunikacją. Zawodnicy na obwodzie powinni chcieć otrzymać podanie od kolegów: „zagraj”, „jestem” i poruszać się na obwodzie. Nie dopuszczaj do sytuacji, że zawodnik podaje do kolegi piłkę bez jakiegokolwiek słowa („Krzysiu, chodź do gry!”). Jest to powodem nieporozumień np. do jednego zawodnika podają w jednym momencie trzy osoby (brak współpracy i organizacji).